Toalety w Indiach

Wybierając się do Indii, byłam święcie przekonana, że jestem przygotowana na wszystko… no może prawie wszystko. Sądziłam, że nic mnie nie zaskoczy ani nie zdziwi. Jak bardzo się pomyliłam….

Wydawałoby się, że tak prozaiczna i zarazem przyziemna rzecz jak korzystanie z toalety to nic trudnego, a jednak zdołała mnie zestresować.

Przed przyjazdem do Indii, słyszałam że Hindusi (zwani też Indusami lub Indyjczykami) mają swój system toalet, jednak z góry założyłam, że wszędzie znajdują się też nasze standardowe europejskie ubikacje. Jakież było moje przerażenie, kiedy dowiedziałam się na samym początku, że w szkole, w której miałam mieszkać będę korzystać z typowej indyjskiej toalety.

Zaczęłam więc oglądać filmiki, aby zorientować się co to w ogóle znaczy indyjska toaleta. Po obejrzeniu kilku filmików, wpadłam lekko w panikę. Przypominało mi to powrót do dzieciństwa, gdzie będąc na wycieczce w lesie, jako małe dziecko zachciało mi się siku i nie mając nigdzie toalety w pobliżu szło się w krzaki. Dla bardziej wytrawnych, można porównać to do typowego wychodka u babci na wsi. W skrócie: dziura w ziemi, zero papieru toaletowego…..

Z reguły, jestem otwarta na nowe wyzwania, a przystosowywanie się do odmiennych warunków nie sprawia mi zazwyczaj za dużo kłopotu. Jednak w temacie toalety nie było już tak łatwo. Ja rozumiem zrobić siku, ale cała reszta. Nie mogłam sobie wyobrazić, takiego funkcjonowania przez osiem miesięcy.

„Indian style” vs „Western style”

W ramach wyjaśnienia, w Indiach prawie wszystko dzieli się na twz. „Indian style” i „Western style”. „Indian style” dotyczy spraw i rzeczy, które wywodzą się z Indii jak np. ubiór (saree, kurta), sposób jedzenia rękami, taniec (bollywood), potrawy (dosa, puri). Natomiast „Western style”, dotyczy wszystkiego co jest napływowe i pochodzi na zachód od Indii.

To samo tyczy się toalet. W Indiach można wyróżnić dwa rodzaje: w zachodnim stylu, czyli typowa europejska toaleta ze spłuczką i papierem toaletowym oraz w stylu indyjskim, czyli dziura w podłodze z metalowymi lub ceramicznymi podestami na stopy i małym wiaderkiem obok.

Wracając do tego, co budziło we mnie największe obawy to sposób korzystania z indyjskiej toalety. Wgląda on zupełnie inaczej, w stosunku do tego, do którego przywykłam na co dzień, a wyposażenie takiej toalety znacznie się różni.

Wyposażenie indyjskiej toalety.

Każda indyjska toaleta wyposażona jest w duże wiadro z małym kubełkiem do nabierania wody, kranik w ścianie oraz mydło, czasami dodatkowo zamontowany jest mini prysznic, który jest odpowiednikiem znanego nam bidetu. Takie wyposażenie znajdziecie też w Indiach w europejskim wariancie toalety.

Jak korzystać z toalety.

Zasady korzystania z takiej toalety są stosunkowo proste. Duże wiadro służy jako zbiornik z wodą, który w łatwy sposób można napełnić poprzez znajdujący się w ścianie kran. Mały kubełek potrzebny jest do nabierania wody. Kiedy skończymy załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne (w pozycji kucającej, która jest ponoć o wiele zdrowsza), wtedy nabieramy do kubełka wody i podmywamy się od tyłu pomagając sobie lewą ręką. Można w tym celu użyć również mini prysznica. Następnie szoruje się ręce dokładnie mydłem. Zarówno duże wiadro z wodą, jak i mini prysznic służą również za spłuczkę. W bardziej nowoczesnych toaletach, spłuczka zamontowana jest w ścianie.

Prawda, że proste? W teorii owszem, jednak zastosowanie tego w praktyce wzbudzało u mnie ogromny opór.

Papier toaletowy też jest dozwolony.

Na szczęście dowiedziałam się, że dla osób opornych i wzbraniających się przed przejściem całkowicie na indyjski styl załatwiania swoich potrzeb, zawsze można użyć papieru toaletowego. Ufff, odrobinę mi ulżyło. Musiałam jednak pamiętać, aby zabrać papier ze sobą i wyrzucić go do najbliższego kosza, gdyż w Indiach nie wolno wrzucać go do „sedesu” (bez względu czy jest to indyjska czy europejska toaleta). Hindusi na co dzień nie używają papieru toaletowego, ponieważ są przekonani że jest on mniej higieniczny niż ręka i woda.  Dlatego też, system kanalizacji w Indiach nie jest przystosowany do papieru toaletowego i mógłby się bardzo łatwo zapchać.

Oswojona już z myślą o czekającym mnie wyzwaniu przez najbliższych kilka miesięcy, dotarłam do kampusu, na którym miałam mieszkać.

Jak się okazało….. oprócz indyjskiej, była też i tam EUROPEJSKA TOALETA.

P.S.

Dla tych, którzy planują wyjazd do Indii, bez obaw. Zarówno na dworcach, w pociągach, hotelach, jak i w miejscach publicznych, zawsze jest jedna europejska toaleta.